نوشته های مشابه
سیستم اعلام حریق در سوله و کارخانه یکی از اجزای مهم محسوب می‌شود. همان‌طور که در یک کارخانه استفاده از دستگاه‌ها ضروری است؛ استفاده از این سیستم‌ها نیز ضروری بوده و بسیار مهم خواهد بود. برای نصب سیستم اعلام حریق در کارخانه یک سری نکات وجود دارد که در ادامه توضیح می‌دهیم. اگر از انواع سیستم‌ها و مزایای استفاده از اعلام جریق نیز اطلاعاتی ندارید، در ادامه با ما همراه باشید.
الزامات IBC برای سیستم اعلام حریق در سوله و کارخانه
آیین‌نامه بین‌المللی ساختمان انواع تأسیساتی را که نیاز به سیستم اعلام حریق دارند در بخش 907 تشریح می‌کند. IBC بیان می‌کند: “یک سیستم اعلام حریق تایید شده و نصب شده مطابق با مفاد این آیین نامه و NFPA 72 باید در ساختمان‌ها و سازه‌های جدید ارائه شود. مطابق با بخش‌های 907.2.21 تا 907.2.23.
در ادامه انواع ساختمان‌های تجاری ذکر شده در بخش 907.2 که باید مطاق با الزامات تاسیسات جدید باشند، آورده‌ایم. با مطالعه در ادامه می‌توانید مکان‌های مناسب برای نصب انواع تجهیزات اعلام حریق را مطالعه کنید؛ به‌صورتی که با سایر موارد هم‌چون تجهیزات الکتریک و لوازم الکتریکی مطابقت داشته باشد.
دفاتر و ارائه‌دهندگان خدمات (گروه B)
دفاتر و ارائه‌دهندگان خدمات در هر دو آیین‌نامه بین‌المللی ساختمان و قوانین ساختمان در گروه B طبقه‌بندی می‌شوند. اگر ارائه‌دهنده خدمات هستید، به‌احتمال زیاد کسب‌وکار شما در گروه B قرار می‌گیرد. لطفا توجه داشته باشید که ذخیره سوابق و حساب‌ها نیز در گروه B قرار می‌گیرد.
ساکنان ساختمان گروه B باید سیستم اعلام حریق دستی یا سیستم اعلان و آب‌پاش خودکار داشته باشند، در صورتی که یک یا چند مورد از موارد زیر درمورد ساختمان آن‌ها صدق کند:
بار سرنشینان گروه B در تمام طبقات 500 یا بیشتر است.
بر اساس IBC، اگر در یک ساختمان اداری کوچک و مستقل هستید، ممکن است به سیستم اعلام حریق نیاز نداشته باشید.
کسب‌وکارهایی که در این گروه قرار می‌گیرند، شامل موارد زیر خواهند بود:
| کسب و کارهای گروه B | |
| برج‌های کنترل ترافیک فرودگاه | بیمارستان‌های حیوانات، مراکز دام‌پزشکی |
| امکانات مراقبت سرپایی | آرایشگاه |
| بانک‌ها | کارواش |
| نمایشگاه‌های وسایل نقلیه موتوری | خشک‌شویی |
| دفاتر پست | چاپخانه‌ها |
فروشگاه‌های خرده‌فروشی (گروه M)
فروشگاه‌های خرده‌فروشی دارای شرایط مشابهی برای سیستم‌های اعلام حریق هستند. در صورت صحت یک یا چند مورد زیر، مراکز خرده‌فروشی و تجاری باید یک سیستم اعلام حریق نصب کنند:
بار سرنشین ترکیبی گروه M در تمام طبقات 500 نفر یا بیشتر است.
کسب‌وکارهایی که در این گروه قرار می‌گیرند، شامل موارد زیر خواهند بود:
| کسب و کارهای گروه M | |
| داروخانه‌ها | بازارها |
| تأسیسات توزیع سوخت موتور | فروشگاه‌های خرده‌فروشی یا عمده‌فروشی |
| اتاق‌های فروش | |
مکان‌های گروه(A)
مکان‌های تجمع 50 نفر یا بیشتر در گروه ساکنین A طبقه‌بندی می‌شوند. اگر یکی از موارد زیر درست باشد، این ساختمان‌ها به سیستم اعلام حریق دستی یا خودکار نیاز دارند:
بار سرنشین به دلیل اشغال مجموعه 300 یا بیشتر است.
بار سرنشینان گروه A بیش از 100 نفر بالاتر یا کمتر از پایین‌ترین سطح تخلیه خروجی است.
کسب‌وکارهایی که در این گروه قرار می‌گیرند، شامل موارد زیر خواهند بود:
| کسب و کارهای گروه A | |
| اماکن مذهبی | سینماها |
| سالن‌های کنسرت | تئاترها |
| سالن‌های ضیافت | کازینوها |
| استادیوم | رستوران‌ها و امکانات غذاخوری |
| پاساژهای تفریحی | دادگاه‌ها |
| کتابخانه‌ها | موزه‌ها |
| گالری‌های هنری | سالن‌های ورزشی |
| استخرهای سرپوشیده | |
سایر مراکز تجاری که بسته به نوع کاربری نیاز به سیستم اعلام حریق دارند عبارتند از:
- گروه E (مدارس و امکانات آموزشی)
- گروه F (تأسیسات صنعتی کارخانه کم‌خطر)
- گروه H (تأسیسات تولیدی با خطر بالا)
- گروه I (امکانات سازمانی شامل مراقبت‌های بهداشتی، اصلاحی و مراقبت روزانه)
- گروه R (امکانات مسکونی از جمله هتل‌ها و خوابگاه‌ها)
- گروه S (امکانات ذخیره‌سازی)
تفاوت بین سیستم اعلام حریق خانگی و سیستم اعلام حریق در سوله و کارخانه
یک سیستم تجاری دارای یک پانل کنترل است که تمام آشکارسازها و صداگیرهای نصب شده را فعال کرده و نظارت می‌کند و به همراه یک باتری پشتیبان برای اطمینان از عملکرد در صورت قطع برق ارائه می‌شود.
یک سیستم خانگی معمولا از تعدادی آشکارساز برقی به‌هم پیوسته با توان باتری پشتیبان تشکیل شده است. آن‌ها مستقل از هر پانل کنترلی کار می‌کنند، اما با هم مرتبط هستند.
آیا دسته‌بندی‌های مختلفی از سیستم داخلی وجود دارد؟
سیستم‌های خانگی در دو عنوان طبقه‌بندی می‌شوند:
- درجه سیستم (که جزئیات تجهیزات مشغول کار را مشخص می‌کند)
- سطح حفاظت (که جزئیات محل نصب آشکارسازها را نشان می‌دهد)
درجات سیستم
درجه F: درجه F استفاده از آشکارسازهای دود و حرارت با باتری را نشان می‌دهد.
E: این درجه استفاده از آشکارسازهای دود و حرارت برقی متصل به یکدیگر، بدون باتری پشتیبان را مشخص می‌کند.
D: درجه D استفاده از یک یا چند آشکارساز دود و حرارت برقی متصل که هر کدام دارای باتری پشتیبان هستند.
C: درجه C استفاده از آشکارسازهای دود و حرارت و صداگیر متصل به یک سیستم مشترک که شامل برق و منبع تغذیه آماده با تجهیزات کنترل مرکزی است.
B: درجه B سیستم تشخیص و اعلام حریق با آشکارسازها (به‌غیر از هشدارهای دود)، صداهای اعلام حریق، تجهیزات کنترل و نشان‌گر را نشان می‌دهد.
A:درجه A سیستم تشخیص حریق شامل کنترل و نشان‌گر تجهیزات و منبع تغذیه است.
سطح حفاظت
LD2: آشکارسازهای دود و حرارت نصب شده در محل کارخانه در تمام مناطق گردشی که بخشی از مسیر فرار را تشکیل می‌دهند و همچنین تمام اتاق‌های پرخطر.
LD1: آشکارسازهای دود و حرارت نصب شده در کارخانه در تمام مناطق گردشی که بخشی از مسیر فرار را تشکیل می‌دهند، و همچنین تمام اتاق‌های پرخطر و سایر مناطقی که ممکن است آتش در آن‌ها شروع شود.
انواع مختلف سیستم اعلام حریق در سوله و کارخانه
به‌طور کلی، چهار نوع اصلی سیستم اعلام حریق در بازار وجود دارد که هر کدام نیازمند نصب جداگانه هستند. تفاوتی ندارد که در مکان‌های مسکونی و یا برای مکان‌های اداری و تجاری انتخاب شوند.
آلارم‌های یونیزاسیون
این آلارم‌ها به ذرات کوچک دود تولید شده توسط آتش‌های شعله‌ور سریع، حساس هستند.
نصب و راه‌اندازی: آلارم‌های یونیزاسیون را نباید در نزدیکی آشپزخانه‌ها و راهروها قرار داد؛ زیرا بیشتر در معرض خطر هشدار کاذب به دلیل بخارات آشپزی هستند. همچنین ذکر این نکته مهم است که FireAngel در حمایت از خدمات امداد و آتش‌نشانی دیگر استفاده از هشدارهای یونیزاسیون را توصیه نمی‌کنند.
آلارم‌های نوری
این آلارم‌ها در تشخیص ذرات بزرگ‌تر دود ناشی از آتش‌های آهسته‌سوزی و «دودکننده» مؤثر هستند.
نصب: آن‌ها را می‌توان در نزدیکی آشپزخانه‌ها و در فضاهای گردشی قرار داد، اما نه خیلی نزدیک به حمام‌هایی که تهویه مناسبی ندارند، زیرا در معرض بخار قرار می‌گیرند.
آلارم‌های چند سنسوری سیستم اعلام حریق در سوله و کارخانه
آلارم‌های چند سنسوری Thermoptek شامل دو عنصر حسگر جداگانه شامل تشخیص نوری و حرارت است. از آن‌جایی که این واحد دو محصول جانبی مختلف آتش‌سوزی (دما و دود) را کنترل می‌کند، واکنش آن به انواع آتش‌سوزی نسبت به آلارم‌های سنتی تک سنسور بسیار بهبود یافته است.
آن‌ها همچنین کمتر مستعد هشدارهای کاذب مرتبط با آلارم‌های یونیزه و نوع نوری هستند و به همین دلیل است که چرا خدمات آتش‌نشانی فناوری چند سنسور را توصیه می‌کنند.
نصب: فناوری چند سنسوری نیاز به نصب آلارم‌های یونیزه و نوری مجزا را از بین می‌برد و واکنش سریع‌تری به آتش‌سوزی‌های شعله‌ور سریع و آتش‌سوزی آهسته در یک زنگ واحد ارائه می‌دهد. در نتیجه، BS 5839-6 استفاده از فناوری چند سنسور را در همه اتاق‌ها به جز آشپزخانه توصیه می‌کند.
آلارم‌های حرارتی
این مدل‌ها می‌توانند افزایش دما را تشخیص دهند و به دود حساس نیستند. آلارم‌های حرارتی برای آشپزخانه‌ها، گاراژها و انبارها مناسب هستند.
نصب: BS 5839: Pt.6: 2019 توصیه می‌کند که از هشدارهای حرارتی باید در آشپزخانه‌ها استفاده شود، اما باید بخشی از یک سیستم اعلام حریق متصل‌به‌هم باشد.
بهترین روش برای تعیین موقعیت CO و اعلام حریق در کارحانه
برای نصب سیستم اعلام حریق، تعیین موقعیت یکی از ارکان مهم است؛ زیرا اگر صحیح انجام نشود، نمی‌تواند کارایی لازم را داشته باشد. در ادامه بهترین روش برای تعیین موقعیت CO و اعلام حریق در کارحانه را معرفی خواهیم کرد.
تعیین موقعیت دود و گرما در کارخانه توسط سیستم اعلام حریق در سوله و کارخانه
استاندارد بریتانیا BS 5839-6:2019 توصیه می‌کند که هشدارهای دود و گرما در سقف، تا جای ممکن در مرکز اتاق نصب شود.
قرارگرفتن در فاصله 300 میلی‌متری از دیوارها و تجهیزات روشنایی این اطمینان را ایجاد می‌کند که زنگ هشدار از فضاهای “هوای مرده” که ممکن است جریان هوا مسدود شده باشد، خارج خواهد شد.
در فاصله 3 متری از هر درب خروجی و درب اتاق خواب برای اطمینان از قابلیت شنیدن قرار داده شده است.
هشدارهای دود و گرما، برای سقف‌های شیب‌دار باید حداکثر 600 میلی‌متر به صورت عمودی از قسمت پایین برای هشدارهای دود و 150 میلی‌متر به صورت عمودی پایین برای هشدارهای حرارتی نصب شود.
هشدار گرما و مونوکسید کربن در کارخانه
توصیه می‌شود هشدار گرما در آشپزخانه، گاراژ کارخانه و زیر شیروانی قرار داده شود.
استاندارد بریتانیایی EN 50292 توصیه می‌کند که هشدار CO باید در بین 1 تا 3 متر از همه منابع بالقوه مونوکسید کربن (وسایل سوخت‌سوز) نصب شود.
در فاصله 300 میلی‌متری از دیوارها و تجهیزات روشنایی برای اطمینان از قرار گرفتن آن‌ها در خارج، نصب شود.
هر فضای «هوای مرده» که در گوشه‌ها و فضاهایی که جریان هوا ممکن است وجود داشته باشد، لازم است نصب شود.
5 مزیت برتر داشتن سیستم اعلام حریق در سوله و کارخانه
سیستم‌های تشخیص زودهنگام حریق می‌توانند یک جزء حیاتی برای سوله و کارخانه‌ها باشند. این سیستم‌ها وظیفه حفاظت از جان و مال و در عین حال کاهش اثرات آتش‌سوزی را بر عهده دارند.
با تشخیص وجود آتش‌سوزی در مراحل اولیه، این سیستم‌های هوشمند EFD می‌توانند ساکنان ساختمان و امدادگران اضطراری را با زمان کافی برای انجام اقدامات مناسب و خاموش کردن آتش یا تخلیه ساختمان آگاه کنند.
1) هشدار اولیه
سیستم‌های تشخیص حریق اولیه می‌توانند وجود آتش‌سوزی را در مراحل اولیه تشخیص دهند. با کمک دوربین‌های مادون قرمز، سیستم‌های تشخیص زودهنگام می‌توانند گرم شدن مواد را قبل از ظهور ذرات دود یا شعله‌های آتش ببینند. دوربین‌های مادون قرمز تنها دستگاه تشخیص حریق هستند که قادر به تشخیص علائم آتش قبل از قابل مشاهده شدن توسط چشم انسان خواهند بود.
کاربران نهایی می‌توانند با ورود به برنامه iEFD، تمام دوربین‌ها و حسگرهای متصل را کنترل کرده و به آن دسترسی داشته باشند. با این حال، سیستم نیازی به نظارت انسانی ندارد. iEFD یک سیستم تشخیص اولیه حریق هوشمند است که به‌تنهایی کار می‌کند.
2) حفاظت از اموال
یک سیستم EFD می‌تواند با تشخیص زودهنگام آتش‌سوزی و هشدار دادن به مقامات، به محافظت از ساختمان و محتویات آن در برابر آسیب کمک کند تا بتوانند به‌سرعت واکنش نشان دهند. این یک اقدام ایمنی مهم است که می‌تواند به محافظت از دارایی‌ها و به حداقل رساندن تأثیر آتش‌سوزی بر یک تجارت یا سازمان کمک کند.
در طول یک حادثه، این سیستم به‌طور خودکار نقشه‌ای از خطر را برای تمام ساکنان ساختمان و اولین پاسخ دهندگان ارسال می‌کند. این نقشه قادر است مکان آتش‌سوزی را در زمان واقعی تشخیص دهد و به درک سرعت پیشرفت آتش کمک کند. این به بهینه‌سازی زمان پاسخ سریع و محافظت از دارایی‌های ساختمان کمک می‌کند و در عین حال دیگران را از آسیب دور نگاه می‌دارد.
3) ایمنی زندگی
یک سیستم تشخیص زودهنگام حریق می‌تواند با هشدار دادن به ساکنان ساختمان در مورد وجود آتش‌سوزی و اجازه دادن به آن‌ها برای تخلیه ایمن جان افراد را نجات دهد. هشدار اولیه می‌توانند گروهی از افراد را از یک مشکل احتمالی آگاه کند. این امر زمان ارزشمندی برای عمل بر روی پروتکل‌های ایمنی و خاموش کردن نقطه داغ قبل از تبدیل شدن به یک خطر تهدید کننده می‌گیرد.
سیستم اجازه می‌دهد تا هشدارها از طریق ایمیل و پیام‌های متنی یا تماس صوتی ارسال شوند. هر پیام بر اساس مکان و شدت موضوع کاملا قابل تنظیم است. این تعجب را از بین می‌برد و از قرار گرفتن کارکنان در مکان نامناسب در زمان نامناسب جلوگیری می‌کند.
4) الزامات حقوقی و بیمه‌ای
در بسیاری از موارد، کدهای ساختمان و بیمه‌نامه‌ها مستلزم نصب یک سیستم تشخیص و اعلام حریق برای کمک به محافظت در برابر خطر آتش‌سوزی هستند. شرکت‌های بیمه با الزام سیستم تشخیص آتش‌سوزی به‌عنوان شرط پوشش، می‌توانند خطر خسارات ناشی از آتش‌سوزی را کاهش داده و به‌نوبه خود هزینه حق بیمه‌گذاران را کاهش دهند.
علاوه بر این،برخی از قوانین و مقررات ساختمانی ممکن است مستلزم نصب یک سیستم تشخیص حریق باشد و شرکت‌های بیمه ممکن است برای اطمینان از رعایت این مقررات، این را به‌عنوان شرط پوشش الزامی کنند.
5) صرفه‌‌جویی در هزینه سیستم اعلام حریق در سوله و کارخانه
یک سیستم تشخیص حریق می‌تواند با تشخیص زودهنگام آتش‌سوزی و هشدار دادن به مقامات برای کاهش هزینه خسارات ناشی از آتش‌سوزی کمک کند تا بتوانند به سرعت واکنش نشان دهند. NFPA انجمن ملی حفاظت از آتش دریافت که میانگین هزینه خسارت اموال ناشی از آتش‌سوزی برای املاک صنعتی 128099 دلار است.
با اخطار قبلی در مسیر اشتعال، مدیران تاسیسات می‌توانند از آتش سوزی‌های پرهزینه و بالقوه قبل از شروع و گسترش آن‌ها جلوگیری کنند.
جمع‌بندی
فناوری مدرن توسعه بسیاری از روش‌های جدیدتر و کارآمدتر برای تشخیص آتش‌سوزی در ساختمان‌ها را امکان‌پذیر کرده است. توجه به این نکته ضروری است که سیستم‌های تشخیص زودهنگام حریق جایگزین پروتکل‌های تشخیص و پاسخ موجود نمی‌شوند.
در عوض، سیستم اعلام حریق FIRE ALARM در سوله و کارخانه به عنوان یک هشدار اولیه عمل می‌کند و مناطقی را در تاسیسات که ممکن است احتراق در آن رخ دهد، شناسایی خواهد کرد. به‌طور کلی، یک سیستم تشخیص حریق یک اقدام ایمنی مهم است که می‌تواند به محافظت از جان، اموال و دارایی‌های مالی کمک کند.
